کابل شبکه ۳۰ متری کت ۶

کابل های شبکه مانند کابل شبکه ۳۰ متری کت ۶ کار برقراری ارتباط بین تمامی شبکه های کامپیوتری را انجام میدهند که از طریق کابل قرار است له هم متصل شوند

برقراری اینترنت – برقراری شبکه داخلی – اتصال کامپیوتر به شبکه – اتصال کارتخوان و هر چیز دیگری از قبیل اتصال دستگاه دی وی آر به اینترنت

کابل های شبکه کت ۶ بسیار با کیفیت بوده و در مسافت های بلند تر هم میتوان از آنها استفاده نمود

کابل های کت ۶ جزء سری ۶ کابلهای شبکه می باشند که بسیار با کیفیت هستند و از نظر ظاهری هم کیفیت بهتری نسبت به کابل های کت ۵ دارند

مشاهده و خرید کابل شبکه ۲۰ متری کت ۶

نکته مهم

لازم به توضیح است که وسایل ارتباطی از قبیل دستگاه دی وی آر ، مودم ، کارتخوان ، کامپیوتر ، هر دوی این کابل ها را پشتیبانی  می کنند و نیازی به تعویض و یا تغییر خاصی ندارند

و سوکت های کت ۵ و کت ۶ دارای سایز استاندارد هستند و ابعاد آنها یکیست فقط توع کابل متفاوت است و فرم داخل سوکت متفاوت است اما سایز بیرونی یکسان است.

متراژ این کابل ۲۰ متر می باشد و شما می توانید از همین قیمت آن را سفارش دهید

مشاهده و خرید کابل شبکه ۱۰ متری کت ۵

کابل شبکه در واقع چیست ؟

در پاسخ به سوال کابل شبکه چیست با تعریف کابل شبکه آغاز می‌کنیم.

کابل شبکه به مجموعه سیم‌هایی از جنس مس یا شیشه گفته می‌شود که برای اتصال و انتقال داده و اطلاعات بین کامپیوترها

و روترها و سوییچ‌ها و شبکه‌های استورج SAN (به طور کلی بین اجزا و مولفه های شبکه) استفاده می‌شود.

پس کابل‌ها رسانه‌ای هستند که داده‌ها در آن جریان دارند و اطلاعات از دستگاهی در شبکه به دستگاه دیگری منتقل می‌شود.

ایده ارتباطات دیجیتالی در سال ۱۸۴۴ توسط ساموئل مورس و اختراع تلگراف ارایه شد.

شاید در نگاه اول با آنچه که ما امروز داریم بسیار متفاوت باشد اما اساسا یکی است.

تفاوت مهم آن‌ها سرعت آن‌ها است. در اواسط قرن ۱۹ در هر ثانیه حداکثر دو یا سه خط و نقطه در تلگراف ارسال می‌شد

اما اکنون سرعت به بیش از یک گیگابیت رسیده است.

پس از تلگراف، مخترع فرانسوی به نام امیل بودات، ماشین چاپ تلگراف Teletypewriter را ارایه داد

که در آن از کیبورد و کد پنج بیتی استفاده می‌شد و پیام های تلگرافی به صورت مجازی، ارسال و دریافت می‌شد.

هنوز هم در ارتباطات سریال، از Baud Rate برگرفته از نام Baudot، استفاده می‌شود.

در سال ۱۹۶۶ کدهای ۷ بیتی که ۱۲۸ کاراکتر را پوشش می‌داد توسط شرکت‌های امریکایی ارایه شد

و بعد آن IBM کد ASCII را که ۸ بیتی است ارایه داد که آن هم ۲۵۶ کاراکتر را پوشش می‌داد و و به Extended ASCII معروف شد.